Introductie voorbereidingsfase
In de voorbereidingsfase wordt het onderwerp en de werkwijze voor de richtlijn bepaald. Het initiatief om een richtlijn te ontwikkelen of te herzien komt meestal van één of meerdere medisch wetenschappelijke beroepsorganisaties. Maar ook een patiëntenorganisatie kan het initiatief nemen of aandacht vragen voor een richtlijn(herziening).
De initiatiefnemer van een richtlijn maakt een plan van aanpak, en vraagt financiering aan. Er wordt ook bepaald of een richtlijn volledig of gedeeltelijk wordt gemaakt of herzien. Er is afstemming over de manier van werken, de afbakening van het onderwerp en de samenstelling van een werkgroep.
De voorbereidingsfase bij de MSZ
Tijdens de voorbereidingsfase wordt er een werkgroep geformeerd en een knelpuntenanalyse gehouden. De wijze waarop dit gebeurt, is bij de MSZ afhankelijk van of het een reguliere ontwikkeling van een richtlijn is of een herziening van een module in de clusterorganisatie betreft. Dit zal in latere hoofdstukken uitgebreid worden beschreven.
Aandachtspunten voor de patiëntenvertegenwoordiger
De voorbereidingsfase is het moment waarop je als patiëntenorganisatie moet bedenken of en hoe je mee wilt doen aan de ontwikkeling of herziening van een richtlijn. Verbeterpunten van de richtlijn worden in de voorbereiding bepaald. In een richtlijn wordt een beperkt aantal vragen uitgewerkt. Dat betekent dat niet altijd alle aangedragen knelpunten worden uitgewerkt of herzien in een al bestaande richtlijn. Het is daarom belangrijk om vanuit het [patiëntenperspectief = Het (collectief) patiëntenperspectief is dat wat (alle of een deelgroep) van mensen met een ziekte of aandoening belangrijk vinden. Bij wilsonbekwame patiënten gaat het ook om het perspectief van de naasten.] de volgorde van de verbeterpunten op basis van relevantie mee te bepalen. Daarnaast is dit het moment om ook te borgen dat de patiëntenorganisatie geld en tijd heeft om volwaardig deel te nemen aan de ontwikkeling van de richtlijn.